Sveštenik Ljubomir Ljuba Babović, ličnim zalaganjem upseo je da u Koceljevi izgradi novu crkvu, na placu koji je za tu priliku dao u razmenu koceljevački trgovac i dugogodišnji predsednik opštine Ilija Kovačević. Crkva je podignuta po najboljem arhitektonskom projektu koji je tadašnje Ministarstvo Kneževine Srbije odobrilo, a građena je u periodu od 1858. do 1872. godine. Crkva je posvećena prvom hrišćanskom caru Konstantinu i njegovoj majci, carici Jeleni.

Prvu službu u novoj nedovršenoj crkvi sveštenik Ljuba Babović odslužio je na Božić 1870. godine. Sledeće, 1871. godine, po konkursu koji je raspisalo tadašnje Ministarstvo prosvete i crkvenih dela Kneževine Srbije, ikonopisac Nikola Marković iz Beograda , oslikao je novi ikonostas crkve koceljevačke.

Tokom Prvog svetskog rata Austrijanci su crkvu pretvorili u zatvor za srpske zatvorenike i izbeglice, a zatim u ratni magacin, da bi po povlačenju 1918. godine je zapalili. Između dva svetska rata, kopletna obnova je urađena tek 1932. godine, da bi za vreme Drugog svetskog rata crkva doživela istu sudbinu kao iz prvog.

Crkva je danas spomenik kulture od velikog značaja i pod zaštitom je Zavoda za zaštitu spomenika kulture.

Tekst je nastao kao deo projekta „Putevi nas spajaju“ koji sufinsira opština Koceljeva.  Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu, nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.